Drama, çocukların dünyayı daha iyi tanımaları için etkili bir araçtır:

* Sosyalleşmeye katkıda bulunur.
* Çocuğun kendini ifade etmesini sağlar.
* Demokrasi ve eşitlik duygusunu geliştirir.
* Yaratıcı düşünme ve yaratıcı ifadeyi etkiler.
* Çocukların, çatışmalarla olumlu biçimde baş etmesine olanak sağlar.
* Dramanın çocuğa en büyük katkısı, tıpkı çocuk oyunlarındaki gibi, kurgu ve gerçeklik arasındaki metaforik dili kurması ve geliştirmesidir.
* Dramada çocuk, oyun oynadığının bilincindedir ve bundan büyük haz duyar. Bu da, estetik hazza yakın bir haz duygusudur.
* Okulöncesinde de, ilköğretimde de dramanın en önemli işlevi, eğlenme ve mutluluk duygusudur.
* Drama çocukları neşelendirir, umut ve iyimserlik duyguları yaratır, yaratmalıdır.
* Drama, en çok çocuğun öznel dünyası ve kişiliği hakkında ipuçları verir.
* Drama programını okulöncesi eğitim programından ayıramayız.

* Öğretmen özgür ve özgün davranabilir.
* Dramada, öğreten ve öğrenenin rolleri kimi zaman karışabilir.
* Drama yaşantısaldır; çocuklarla birlikte öğretmen de neşeli, hoş drama yaşantılarına sahip olabilir. Öğretmen, çocukların şaşırtıcı, özgün, yaratıcı düşüncelerinden yararlanabilir.
* Drama, en çok çocuğun öznel dünyası ve kişiliği hakkında ipuçları verir. * Drama ve doğaçlamalarda içtenlik ve doğallık çocukların temel özellikleridir.

Okulöncesinde ya da ilköğretim düzeyinde, çocuklarla ya da tüm diğer drama gruplarında, iyi ya da kötü oynamaya ilişkin yargılamalar yapılmaz. Dolayısıyla dramada temel ölçüt, çocuğun katılımıdır. Dramaya "istekli mi?", "Oynamak, canlandırmak, rol almak istiyor mu?" soruları dramanın özünü oluşturur. Ancak, oynamaya isteksiz olan çocuklar zorlanamaz. Bazı çocuklar sessizce izleyerek de dramaya katılabilirler.

Literatürde dramanın katılanlarda empati kurma becerisini geliştirdiği yer almaktadır. Drama empatiyi geliştirir, ancak uzun süreli ve bir sürece dayalı olarak gerçekleştirilebilirse. Ben merkezcilikten diğergamlığa geçişte drama etkili bir öğretim yöntemidir. Ancak empatik olmak için, çocuğun erken yaşta empatik anne, baba, öğretmen, yakın aile bireyleri ve empatik bir çevresinin de olması gerekir. Böylece, dramadaki empatik tutum ve davranışlar pekişir. Drama tek başına sihirli bir değnek değildir.