Kimyasal Teknikler :
- Titrasyon (dosage)
- Çözelti hazırlama (dilution)
- Damıtma/Destilasyon (distilation)
- Süblimleşme
- Elektroliz
- Süzme
- Kurutma
- Çöktürme
- Buharlaştırma
- Kristallendirme

Alet kullanımı
- Pipet (çözelti hazırlama) ve puar
- Büret (titrasyon)
- Fiol joje (çözelti hazırlama)
- Ayırma hunisi
- Dereceli silindir

5. Laboratuvar Kullanım Yaklaşımları
(Özmen&Yiğit, 9. Bölüm, s. 73-80)

Laboratuvar kullanım amaçları ile ilgili yaklaşımları 5 başlık altında toplabilir :
- Doğrulama (tümdengelim veya ispat) yaklaşımı
- Tümevarım yaklaşımı
- Bilişsel süreç becerileri yaklaşımı
- Teknik beceriler yaklaşımı
- Buluş (keşfetme-araştırma esaslı) yaklaşımı

a-) Doğrulama (tümdengelim veya ispat) yaklaşımı :

En sık kullanılan yaklaşımdır. Bu yaklaşımda, derste teorik olarak anlatılan bilimsel bilgilerin (kavram, ilke, yasa veya hipotez) öğrenciler veya öğretmen tarafından laboratuvar ortamında çeşitli araç gereçler yardımıyla özel örnekler üzerinde doğrulanması veya ispatlanması amaçlanır.
Bu yaklaşım uygulanırken öğrencilere deneyin amacı, yapılışı, sonuçları ve işlem basamakları gibi bilgilerin hepsi verilir ve öğrencilerden ellilerindeki kılavuzda verilen sonucu bulmaları istenir. Bu yönüyle bu yaklaşım kapalı uçlu deneylere dayalı laboratuvar tekniğine benzemektedir. Bu yaklaşımın genellikle ilköğretim okullarında ve zihinsel yetenekleri düşük olan öğrencilerle yürütülmesi önerilmektedir.

b-) Tümevarım yaklaşımı :

Bu yaklaşımda öğrenciler laboratuvar ortamında bilimsel bilgilere kendi yapacakları etkinliklerle ulaşmaya çalışırlar. Elde edilen deney sonuçları sınıf ortamına taşınarak burada bütün öğrencilerle birlikte tartışılır ve böylece incelenen konuyla ilgili bilimsel tanımlar ve çeşitli bilgiler de verilerek konunun öğrenilmesi tamamlanır. Bu yaklaşımda öğrenci hangi sonuca ulaşacağını bilmemektedir. Deneyin yapılması, verilerin toplanması ve yorumlanması öğrencilere bırakılır. Bu yönüyle tümevarım yaklaşımı açık uçlu deneylere dayalı laboratuvar tekniğine benzemektedir.
Bu yaklaşımda deney konusu olarak öğrencilere genel bir konu verilmeli, bu konuyla ilgili deney düzenleme kendilerine bırakılmalıdır. Cevabi öğrenciler tarafından bilinen bir konu deney konusu yapılmamalıdır. Uygulaması uzun zaman alan bir yaklaşımdır.

c-) Bilişsel süreç becerileri yaklaşımı :

Bu yaklaşımda bilimsel süreç becerileri laboratuvar etkinlikleri ile öğrencilere kazandırılmaya çalışılır. Bilim adamlarının doğayı ve doğal olayları inceleme ve bilimsel bilgiler üretme sürecinde kullandıkları beceriler ve düşünme süreçleri olan bilimsel süreç becerileri, temel süreçler (gözlem yapma, sınıflama, ölçme ve sayıları kullanama, uzay-zaman ilişkilerini kullanma, yordama, önceden kestirme) ve deneysel süreçler (hipotez kurma ve yoklama, değişkenleri belirleme ve kontrol etme, yaparak tanımlama, model yaratma ve deney düzenleme ve yapma) olarak ikiye ayrılabilir.
Tek bir etkinlik ile öğrencilere tüm becerilerin kazandırılacağını düşünmek yanlış olur. Bazen tek bir becerinin geliştirilmesi için bile birden çok etkinlikler düzenlemek gerekebilir. Bu becerilerin kazandırılmasında daha basit olanlara öncelik verilmesi, daha karmaşık olan becerilerin gelişmesine katkı sağlar.

d-) Teknik beceriler yaklaşımı :

Bu yaklaşım, fen bilgisi laboratuvarında gerçekleştirilen deneylerde kullanılan bazı özel araçların kullanılması ve deney düzeneklerinin kurulmasıyla ilgili teknik becerilerin öğrencilere deney öncesinde kazandırılması gerektirir.

e-) Buluş (keşfetme-araştırma esaslı) yaklaşımı :

Bu yaklaşım öğrencilerin bilimsel bilgileri (kavram, ilke veya genellemeler) kendi planladıkları deneylerle serbestçe araştırdıkları bir yaklaşımdır. Öğrenciler kurdukları hipotezle ilgili olarak planladıkları deney için gerekli araç gereçleri temin eder, düzeneğini kurar, deney yapar, verileri ve gözlemleri kaydeder, verilerden sonuçlar çıkarır ve yorumlar yaparlar. Elde ettikleri bulgulara dayalı olarak başlangıçta kurdukları hipotezi kabul eder veya reddederler. Bu yaklaşımın temel felsefesi bilgiyi öğrencinin bizzat kendisinin keşfetmesini sağlamaktır. Amaç öğrencilerde buluş isteği uyandırmaktır. Bu yaklaşım genellikle yüksek düzeyde bilişsel, duyuşsal ve psikomotor özelliklere sahip öğrencilerin bulunduğu ortamlarda uygulanır.