Okul öncesi çağda çocukların özel olarak bir kişiye ve bir şeye karşı özel düşmanlık hisleri geliştirmesi tabiidir. Bu normal gelişim süresinin bir kısmıdır. Çocuk çeşitli etkinliklerde serbestliğinin kısıtlandığını gördükçe gücenir ve öfkelenir. Çocuklar oynarken oyuncakları ile kime ne derece hasma ne düşünceler ve duygular taşıdığını görmek, gözlemek mümkündür. Daha sonra bu duygularını ve davranışlarım diğer fiziki etkinliklerde, ilişkilerde yücelterek gösterirler.

Şu şekilde düzeltme yollan izlenebilir;
Çocukların ihtiyaçlarına, acılarına, üzüntülerine, sıcak, içten ilgi duyunuz. Onlara dostça yakınlık gösteriniz, yanlarında olunuz. Çocukları kıskandırmayınız. Ne kardeşi, ne arkadaşı ve ne de yakınları ile kıyaslamayınız. Çocuğu kendi yetenek sınırları içinde kendisi ile kıyaslayınız. Başkalarına düşmanca duygular beslediğinizi çocuklara göstermeyiniz. Anlaşmazlığa düştüğünüz kimseler hakkında çocuklarınızın düşmanlık hisleri taşımalarını istemeyiniz. Böyle hisler farkında olmadan gelişmişse bunu engellemeye çalışınız.
Çocukları tehdit etme, azarlama, haksız yere dayak atma davranışlarından kaçınınız. Çocuklar günlük yaşantılarında bazen annesine, babasına yakın kardeşlerine, oyun arkadaşlarına, İleri yaşlarda öğretmenlerine karşı bu hisleri geçici olarak duyarlar, önemli olan bu hislerin davranışa dönüşmemesidir. Normal bir ortamda büyüyen ve gelişen çocuklar bu hislerini, iç kuvvetlerini ve arzularını kontrol ederler.